O zmierzchu wieczór zmienia się w noc, światło Księżyca i latarń ożywia martwe twarze przypomina o Tajemnicach wyostrza słuch
…dzwięk tuż za Tobą…
Cienie postaci z ludowych opowieści obok
/Świerklaniec/
2 komentarze
Ech – westchnął widząc Annę z kolejnym genialnym zdjęciem. Fotografia przedstawiała wnętrze teatru, który jak werbel grał nerwowy rytm zapraszający do ucieczki. Kolejny przykład na to, że architektura jest jak muzyka – czasami harmonijna i rytmiczna, a czasem chaotyczna jak opuszczone świątynie pełne gruzu i zeszłorocznych liści. Życie jest takie samo.
Ściskam gorąco Anno i błagam porzuć wszelką nadzieję, że gdzieś jest lepiej. Nawet w namiocie z brezentu coś zawsze uwiera i koli 😉
Wpatruję się w zamglony poranek i mi od niego jakby w Duszy jaśniej ;* Ano życie. Cudowne i pełne sprzecznych emocji. I ja ściskam. Bez nadziei na namiot z brezentu więc :))
Ech – westchnął widząc Annę z kolejnym genialnym zdjęciem. Fotografia przedstawiała wnętrze teatru, który jak werbel grał nerwowy rytm zapraszający do ucieczki. Kolejny przykład na to, że architektura jest jak muzyka – czasami harmonijna i rytmiczna, a czasem chaotyczna jak opuszczone świątynie pełne gruzu i zeszłorocznych liści. Życie jest takie samo.
Ściskam gorąco Anno i błagam porzuć wszelką nadzieję, że gdzieś jest lepiej. Nawet w namiocie z brezentu coś zawsze uwiera i koli 😉
Wpatruję się w zamglony poranek i mi od niego jakby w Duszy jaśniej ;* Ano życie. Cudowne i pełne sprzecznych emocji. I ja ściskam. Bez nadziei na namiot z brezentu więc :))